Λήξη των ΚΘ’ Παυλείων στο Βήμα του Αποστόλου Παύλου

Το εσπέρας της Πέμπτης, 29^ης Ιουνίου, τελέστηκε στο «Βήμα» του Αποστόλου Παύλου στη Βέροια ο καθιερωμένος υπαίθριος Πολυαρχιερατικός Εσπερινός, ο οποίος σήμανε και τη λήξη των ΚΘ’ Παυλείων που διοργάνωσε η Αποστολική Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας προς τιμήν του ιδρυτού της τοπικής Εκκλησίας, Αποστόλου των Εθνών Παύλου.

Προηγήθηκε πάνδημη λιτανεία της Ιεράς Εικόνος και των Ιερών Λειψάνων του Αποστόλου Παύλου και του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου από τον πανηγυρίζοντα Mητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου προς τον ιερό χώρο του Αποστολικού Βήματος.

Στον Πανηγυρικό Πολυαρχιερατικό Εσπερινό προεξήρχε ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν οι εκπρόσωποι των Πρεσβυγενών και Νεωτέρων Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), Νουβίας κ. Σάββας (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), Βεροίας (Χαλεπίου) και Αλεξανδρέττας κ. Εφραίμ (Πατριαρχείο Αντιοχείας), Ναζαρέτ κ. Κυριακός (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων), Ναϊσσού κ. Αρσένιος (Πατριαρχείο Σερβίας), ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τούλτσεας κ. Βησσαρίων (Πατριαρχείο Ρουμανίας), οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Στάρα Ζαγόρας κ. Κυπριανός (Πατριαρχείο Βουλγαρίας), Ζουγκδίδι και Τσαΐτσι κ. Γεράσιμος (Πατριαρχείο Γεωργίας) και Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος (Εκκλησία της Ελλάδος).

Συμμετείχαν επίσης οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, Άρτης κ. Καλλίνικος, Γρεβενών κ. Δαυίδ, Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος, Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Ρηγίου κ. Ειρηναίος και Ευμενείας κ. Ειρηναίος, τους οποίους προσκάλεσε αδελφικά ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων για να συμμετάσχουν στην σεμνή τελετή αναγνώσεως της Συνοδικής και Πατριαρχικής Πράξεως Αγιοκατατάξεως του Αγίου Γερασίμου του Υμνογράφου για την τοπική μας Εκκλησία, που πραγματοποιήθηκε το πρωί της ίδιας ημέρας κατά το Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο.

Στο τέλος του Πανηγυρικού Εσπερινού, εκ μέρους των Αρχιερέων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναϊσσού κ. Αρσένιος από το Πατριαρχείο Σερβίας ευχαρίστησε τον Ποιμενάρχη μας για την πρόσκληση και τη φιλοξενία, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εκφράζοντας με τη σειρά του τις θερμές του ευχαριστίες ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἄκουε, οὐρανέ, ἐνωτίζου καί σύ γῆ, τῶν ἐπαίνων τοῦ Παύλου. Ἄκουε, οὐρανέ, γνωρίζεις γάρ τόν οὐρανοδρόμον ἕως τρίτου ἁρπα­γέντα οὐρανοῦ. Ἐνωτίζου γῆ τῶν ἐγκωμίων, ἥν περιῆλθεν ἀπό Ἱερου­σαλήμ καί κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ, τόν λόγον ἐν σοί κατασπείρων τῆς εὐσεβείας».

Τούς προφητικούς λόγους τοῦ μεγαλοφωνοτάτου τῶν προφη­τῶν, τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, δα­νεί­ζεται ὁ χρυσοῦς τήν γλῶτταν, χρυσοῦς καί τήν καρδίαν ἱερός πατήρ, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσό­στο­μος, γιά νά ἐγκωμιάσει τόν οὐρανοβάμονα καί μέγα ἀπόστολο, τόν ἅγιο ἔνδοξο ἀπόστολο Παῦλο.

Καί τούς λόγους τοῦ χρυσορρή­μονος πατρός δανειζόμαστε καί ἐμεῖς γιά νά ἀπευθυνθοῦμε μέ εὐγνωμοσύνη πρός τόν ἱδρυτή τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τόν ἀπό­στολο τῶν Βεροιέων Παῦλο.

Καί ἐάν ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ὁ λάτρης καί θεόπνευστος ἑρμηνευ­τής τῶν ἐπιστολῶν τοῦ πρωτοκο­ρυ­φαίου ἀποστόλου, ἀποδίδει κατά χρέος ἐπαίνους καί ἐγκώμια στόν οὐρανοδρόμο ἀπόστολο, ὁ ὁποῖος διήνυσε ὅλη τήν οἰκουμέ­νη, γιά νά κηρύξει τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί νά σπείρει «τόν λόγον τῆς εὐσεβείας», δέν παρα­λείπει καί νά τονίσει ὅτι ὁ ἀπό­στολος εἶναι γνωστός καί στή γῆ καί στόν οὐρανό.

Γνωστός ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν οὐρανό, γιατί «ἡρπάγη μέχρι τρίτου οὐρανοῦ». Γνωστός καί στή γῆ, γιατί τήν περιῆλθε «ἀπό Ἱερουσαλήμ καί κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ».

Γνωστός ὁ ἀπόστολος καί ἐδῶ στή Βέροια, στό Βῆμα του, ἀπό τό ὁποῖο ἀπευθύνθηκε στούς εὐγενεῖς Βεροι­εῖς, «οἵτινες ἐδέξαντο τόν λόγον μετά πάσης προθυμίας».

Δέν ἦταν ὅμως μόνο ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος γνωστός ἀπό τό κήρυγμά του σέ ὅλη τή γῆ. Γνώριζε καί ὁ ἴδιος πολλά γιά τόν κόσμο καί τούς ἀνθρώπους. Γνώριζε τούς τόπους στούς ὁποίους κήρυττε. Γνώριζε τούς ἀνθρώπους καί τά πιστεύματά τους σέ κάθε πόλη στήν ὁποία ὁμιλοῦσε. Καί τό ἀπέ­δειξε ἐπανειλημμένα.

Πῶς θά μποροῦσε διαφορετικά νά γίνει «τοῖς πᾶσι τά πάντα», ὅπως ἔλεγε, «ἵνα πάντως τινάς σώσῃ»; Πῶς θά μποροῦσε διαφορετικά νά προσφέρει στόν καθένα τόν Χρι­στό, χωρίς νά ἀλλοιώσει τή διδα­σκαλία του γιά νά τήν προσαρμόσει στίς ἰδιαιτερότητες τοῦ κάθε ἀν­θρώπου, ἀλλά νά τό ἐπιτύχει, ἀξιο­ποιώντας τίς προσλαμβά­νου­σες παραστάσεις κάθε ἔθνους καί κάθε λαοῦ, νά κάνει τόν ἀκατά­λη­πτο Θεό σέ ὅλους καταληπτό.

Γνωρίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι ὁ Χριστός τόν ἐπέλεξε «τοῦ βαστά­σαι τό ὄνομά» του «ἐνώπιον ἐθνῶν τε καί βασιλέων, υἱῶν τε Ἰσραήλ», ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ Κύριος στόν Ἀνανία, πρίν νά τόν στείλει γιά νά τόν συναντήσει.

Γνωρίζει ἀκόμη ὅτι τήν ἑλληνική του παιδεία, ἡ ὁποία θά διευκο­λύ­νει τό ἀποστολικό του ἔργο, τήν ὀφείλει σέ ἕνα ἄλλο «σκεῦος ἐκλο­γῆς» τοῦ Θεοῦ, στόν Μέγα Ἀλέξαν­δρο, ὁ ὁποῖος μετέφερε μέ τήν ἐκστρατεία του τόν ἑλληνικό πολι­τι­σμό καί τήν ἑλληνική γλώσσα καί στήν πατρίδα του.

 Καί ἐάν μέ τήν ἑλληνική ὡς κοινή γλώσσα ὁ Μέγας Ἀλέξαν­δρος ἔκανε τό πρῶτο βῆμα γιά τήν ἑνότητα τῶν ἀνθρώπων, τό δεύτε­ρο καί πιό ἀποφασιστικό θά τό κάνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος μέ τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγ­γελίου θά ἑνώσει τούς ἀνθρώπους στό κοινό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία, στήν ὁποία κάθε ἄν­θρωπος μπορεῖ νά γίνει μέλος ἐνδυό­μενος τόν Χριστό.

Γι᾽ αὐτό, καί ὅταν ἀργότερα στήν Τρωάδα ὁ ἀπόστολος Παῦλος θά δεῖ τό περίφημο ἐκεῖνο νυκτερινό ὅραμα μέ τόν Μακεδόνα ἄνδρα νά τόν παρακαλεῖ λέγοντας «διαβάς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν», δέν μπορεῖ παρά νά μήν φέρει στόν νοῦ τόν νεαρό Μακεδόνα Ἀλέξαν­δρο, πού εἶχε περάσει ἀπό τήν πατρίδα του, πρίν νά συνεχίσει τήν ἐκστρατεία του στήν Ἀνατολή.

Τά γνωρίζει ὅλα αὐτά ὁ μέγας ἀπόστολος, γι᾽ αὐτό καί αὐτό πού συνέχει τόν νοῦ καί τή σκέψη του, τήν ψυχή καί τήν ὕπαρξή του εἶναι τό μεγαλεῖο τῆς θείας Προ­νοίας, ἡ ὁποία τά πάντα οἰκονομεῖ πρός σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

Γιατί δέν μπορεῖ νά ἦταν τυχαῖο ὅτι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος σέ ἡλικία μόλις 20 ἐτῶν ξεκίνησε αὐτήν τήν παράτολμη πορεία χιλιάδες χιλιό­μετρα μακριά ἀπό τή Μακεδονία μας, καί μέσα σέ μόλις 13 χρόνια δημι­ούργησε ἕνα τεράστιο κράτος, τό ὁποῖο, ἀκόμη καί ἄν σύντομα δια­σπάσθηκε, συνέχισε νά παραμένει θεματοφύλακας τῆς ἑλληνικῆς πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς καί τῆς ἑνότητος τῶν ἀνθρώπων γιά αἰῶ­νες.

Τά γνωρίζει αὐτά ὁ πρωτοκορυ­φαῖος Παῦλος καί ἴσως περνοῦν ἀπό τή σκέψη του, ὅταν γράφει πρός τούς χριστιανούς τῆς Ρώμης «οὕς δέ προώρισεν τούτους καί ἐκά­λεσεν· καί οὕς ἐκάλεσεν, τού­τους καί ἐδικαίωσεν· οὕς δέ ἐδι­καίωσεν τούτους καί ἐδόξασεν».

Τά ὑπενθυμίζει ὅμως καί σέ ἐμᾶς πού συγκεντρωθήκαμε καί φέτος στό Βῆμα αὐτό, ἀπό τό ὁποῖο ὁ ἴδιος κήρυξε στήν ἑλληνική γλώσ­σα τό Εὐαγγέλιο στούς Βεροιεῖς, γιά νά τόν τιμήσουμε ἀλλά καί γιά νά τοῦ ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμο­σύνη μας γιά τούς πολλούς κόπους καί τίς ταλαιπωρίες πού ὑπέμεινε χάριν τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγ­γελίου του, χάριν τῆς δικῆς μας σωτηρίας.

Σέ ἕναν κόσμο πού κλυδωνίζεται καί κλονίζεται ἀπό δική μας συχνά ὑπαιτιότητα, καθώς δέν παύουμε νά ἐπεμβαίνουμε μέ βίαιο τρόπο στόν ἄνθρωπο καί τήν κτίση, εἴτε θέτοντας σέ κίνδυνο τό φυσικό περιβάλλον μέ τήν ἄλογη ἐκμε­τάλ­λευσή του, εἴτε τόν ἄνθρωπο μέ τήν καταχρηστική ἀξιοποίηση τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὑπενθυμίζει τή σημασία τῆς Προ­νοίας τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς· μᾶς ὑπεν­θυμίζει τήν πνευματική κληρονο­μιά πού ὁ ἴδιος μᾶς κληροδότησε μέ τό κήρυγμά του, κληρονομιά πίστεως καί ἀληθείας.

Καί μᾶς τήν ὑπενθυμίζει καί μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τοῦ νέου ὁσίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, τοῦ ὁποίου ἡ Πράξη τῆς Ἁγιοκα­τατάξεως ἀναγνώσθηκε ἐπίσημα σήμερα στήν Ἱερά Μητρόπολή μας.

Μᾶς τήν ὑπενθυμίζει ὄχι μόνο διότι ὁ ὅσιος εἶχε ἐμπιστευθεῖ ἀπολύτως τόν ἑαυτό στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, καί ἡ πρόσφατη ἀνα­γραφή του στίς Ἁγιολογικές δέλτους τῆς Ὀρθοδόξου εἶναι ἔργο τῆς θείας Προνοίας, γιά νά μᾶς παρηγορήσει καί νά μᾶς στηρίξει, ἀλλά καί γιατί μέ τήν πιστότητα τῆς ζωῆς του καί μέ τό θεόπνευστο ἔργο του ἀξιοποίησε ὑποδειγμα­τικά τήν πνευματική κληρονομιά τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύ­λου.

Ὁλοκληρώνοντας μέ τόν ἀποψι­νό Διορθόδοξο πολυαρχιερατικό Ἑσπερινό τίς ἐκδηλώσεις τῶν ΚΘ´ Παυλείων καί τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου, τό ὁποῖο μέ τή χάρη τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύ­λου ἀλλά καί τοῦ ὁσίου Γερασίμου ἀξιωθήκαμε νά πραγματοποιή­σου­με καί φέτος, αἰσθάνομαι τήν ἀνά­γκη νά ἐκφράσω τή βαθύτατη εὐγνωμοσύνη καί τίς εὐχαριστίες μου πρός τήν Αὐτοῦ Θειοτάτη Πανα­γιότητα, τόν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, καί τούς Μακαριωτάτους Προκα­θη­μένους τῶν πρεσβυγενῶν καί νεωτέρων Πατριαρχείων καί τῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ἐκ­κλη­σιῶν γιά τά σεπτά μηνύματα μέ τά ὁποῖα ἐπευλόγησαν καί ἐτίμη­σαν τό ΚΘ´ Ἐπιστημονικό Συνέδριο τῶν Παυλείων.

Ὁλοκάρδιες εὐχαριστίες ἀπευ­θύνω πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς καί πρός τόν Πανοσιο­λογιώ­τατο Ἐκπρόσωπο τῆς Ἰερᾶς Κοινό­τητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖοι τίμησαν μέ τήν παρουσία καί τή συμμετοχή τους τό Συνέδριό μας καί τίς λατρευ­τι­κές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας καί τοῦ ὁσίου Γερασίμου, ἀλλά καί τόν ἀποψινό Διορθόδοξο πολυ­αρ­χιερατικό Ἑσπερινό στό Βῆμα τοῦ ἀποστόλου τῶν Βεροιέων, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου.

Εὐχαριστίες καί εὐγνωμοσύνη ἐκφράζω καί πρός τήν Ἱερά Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους, γιά τήν παρα­χώ­ρηση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς δε­ξιᾶς χειρός τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Μικραγιαννανίτου, τῆς χειρός τήν ὁποία κινοῦσε τό ἅγιο Πνεῦμα γιά νά γράφει τούς ὕμνους καί νά δοξάζει τόν Θεό καί τούς ἁγί­ους.

Εὐχαριστίες ὀφείλω τέλος καί πρός τίς πολιτικές καί στρατιωτι­κές ἀρχές τῆς πόλεως καί τῆς πε­ριοχῆς μας, τήν Ἐπιστημονική Ἐπι­­τροπή τοῦ Συνεδρίου, καί ὅλους ὅσους συμμετεῖχαν στίς ἐκδηλώσεις τῶν ΚΘ´ Παυλείων, κληρικούς καί λαϊκούς, ἐκφράζο­ντας μέ τόν τρόπο αὐτό τόν σεβα­σμό καί τήν ἀγάπη τους πρός τόν ἱδρυτή τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.

Ἰδιαιτέρως εὐχαριστῶ τόν τηλεοπτικό σταθμό 4Ε, διότι μεταφέρει ἀπό ἐδῶ, ἀπό τό Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τό μήνυμά του ὄχι μόνο στόν ἑλλαδικό χῶρο ἀλλά σέ ὅλο τόν κόσμο.

Εὔχομαι ταπεινά διά τῶν πρεσβει­ῶν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς «τοῦ πλούτου τῆς δόξης τῆς κλη­ρο­νομίας» τοῦ Θεοῦ «ἐν τοῖς ἁγί­οις». Ἀμήν.